PAPEL

Vellum cartolina ang papel na paborito kong gamitin sa pagdu-drawing, mapakomiks man o ibang artworks. Nakasanayan ko na ito dahil mahigit sampung taon ko na itong ginagamit. Eksakto lang ang texture nito mapa-lapis man o tinta ang gamitin ko.

Bukod dito ay marami pa akong papel na ginagamit. Tatlong klase ng sketchpad ang ginagamit ko, iba’t iba ang tatak at sizes, binibitbit ko ito kapag gusto kong mag-outdoor sketching. Kapag mga simpleng artworks naman ay gumagamit din naman ako ng oslo at bond paper na eksakto lang ang sukat sa scanner.

Noong mga early 90’s, nasubukan kong magdrawing sa komiks na ang ginagamit ko ay likuran ng posters na madalas nating makita sa mga tindahan. May kilala akong nagdi-deliver noon ng sigarilyo at alak sa mga tindahan, madalas akong humingi noon ng posters sa kanila.

Siguro ay dalawang taon ko nang napapansin na mahirap nang hanapin ang vellum cartolina sa mga bookstores, lalo na sa National Bookstore, na sa tingin ko ay pinaka-kumpleto sa ganito at iba pang office supplies. Kaya kapag nakakatiyempo ako ay bumibili na ako ng marami dahil alam kong mag-iikot na naman ako sa ibang branches nila para makabili.

May ‘special paper’ ang komiks. Dati ay meron nito sa GASI, sampung piso, apat na piraso. Ito ‘yung papel na may boarder lines na at may guides sa paneling. Ganito ring klase ng papel ang ginagamit ng mga comics artists sa US. Naging available ito sa isang comics shop dito sa Pilipinas, ang problema ay pagkamahal-mahal. Sa pagkakaalala ko ay 20 piraso sa halagang mahigit P800.

Sa ngayon ay debatable pa para sa mga artists kung dapat na nga bang iwan ang paggamit ng papel sa pagdu-drawing. Of course, maraming tumututol dito. Mas masarap pa rin daw kasi ang feel ng may hinahawakang papel, pati nga daw amoy. Bilang traditionalist na tulad ko, totoo nga naman ito.

Pero inisip ko rin, 50-100 years from now, iba na ang takbo ng utak ng mga tao. Nakikita ko nga in the future na magkakaroon na ng krisis sa papel dahil kaunti na lang ang puno sa mundo, kaya magsi-shift na ang mga tao sa digital (na nangyayari na rin ngayon). Magiging normal na ang e-books, e-magazines, e-newspapers, at lahat na ng may ‘e’.

Hindi lang mga illustrators ang gumagawa ngayon ng digital artworks, pati mga fine artists ay nag-I-exhibit na ngayon gamit ang photoshop at related softwares. Baka sa future, hindi na uso ang canvass, ang lahat ng nag-I-exhibit ay monitor na ang gamit.

Hindi ko rin akalain na makakapag-drawing ako ng direkta sa computer gamit ang pen tablet. Nalaman ko na masarap pala kapag nakasanayan mo. Noong una ay nanginginig pa ang kamay ko dahil ang hirap kontrolin. Pero dahil nakasanayan kong gawin, nai-enjoy ko na ito. Ngayon nga, feeling ko ay mas gusto ko pang magbabad sa paggamit ng pen tablet kesa humawak ng lapis at pen.

Siguro dahil nakagamayan ko na. At mas napapadali ang trabaho, madaling maglinis ng digital artwork, madaling I-rotate, inverse, erase, sukatin at iba pa. Hindi ko na rin kailangan pang mag-scan.

Ang problema nga lang sa digital artwork, wala kang original drawing. Wala kang ititinda sa Ebay kung sakaling magkahirap-hirap ang buhay mo (hehehe). Ang kagandahan naman dito, puwede kang mag-print kahit ilang libo at puwede mo rin namang itinda sa Ebay sa mas mababang presyo. At baka nga mas kumita ka pa ng malaki kesa sa presyo ng isang original artwork.