MASAYA DITO

Opisina ng Comelec.

Ako: “Sir, ipa-follow up ko lang ho sana ‘yung voter’s ID ko.”

Empleyado: “Kailan ka nag-apply?”

Ako: (sarkastiko) “Naku, tagal na ho, August 2006 pa. 2008 na ho ngayon!”

Empleyado: “Ay, wala pa ho ‘yan! 2003 pa lang ang nagagawa namin.”

Naulol ako! Limang taon pala ang hihintayin mo bago ka makakuha ng voter’s ID.

**

Minsan, may mga pangyayari na hindi tayo nagri-react kahit ilang beses na natin itong napapanood sa TV at nababasa sa dyaryo. Maiintindihan lang natin kapag nararanasan na natin ng aktuwal.

Last month, ito ang bill ko sa kuryente:

Dumating ang bago kong bill, nagulat ako. Biglang dumoble! Wala namang nagbago sa activities ko ng paggamit ng kuryente!

**

Maraming eksena dito sa bansa natin na mapapailing ka na lang. Sasarilinin mo na lang ang inis. Minsan nga matatawa ka na lang pero ang totoo ay napipikon ka na sa galit.

Pero kung napanood ninyo ang pelikulang ‘The Kite Runner’, mas masarap pa rin pala ang mabuhay dito sa Pilipinas. At least hindi pa nangyayari dito na nagpapatayan na tayo pare-pareho dahil sa hirap ng buhay—gaya din ng nangyayari ngayon sa ilang bansa sa Aprika.

Minsan naisip ko, proud din pala ako bilang Pilipino. Nakikilala tayo sa buong mundo sa iba’t ibang larangan tulad ng pagkanta, boxing, billiards, maging sa komiks. Ang husay natin sa taglay nating talento. Gusto natin ay nag-I-excel tayo dito. Kita mo, kinatatakutan ang gangs ng mga Pinoy sa ibang bansa. At tingnan mo din, naging number 1 pa tayo sa pinaka-corrupt na bansa sa Asya. O di ba, ang gagaling natin?